วันพฤหัสบดีที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2552


บางที . . . หัวใจก็ยอมเจ็บเพียงแลกกับ ความสุขเล็กๆ . . . มาเก็บไว้
บางที . . . เหนื่อยจนลุกขึ้นไม่ไหวแต่ก็ยังพอใจ . . . กับสิ่งที่เป็น
บางที . . . แม้จะลำบากยากเข็ญ แต่ก็ยอมเป็น . . . เบี้ยล่างหัวใจเธอ
อาการแบบนี้ใครไม่เป็น . . . ไม่รู้สึกจริงไหม
เรามีเรื่องของคู่รัก 2 คู่มาเล่าให้ฟัง ทั้ง 2 คู่ต่างก็เป็นคู่รักที่รักกันมาก
ดูแลเอาใจใส่ และเข้าอกเข้าใจกันมานาน 7- 8 ปี
เป็นคู่รักที่คนรู้จักต่างก็แน่ใจว่า …
อีกไม่นานก็คงได้ยินข่าวดี จากคู่รัก 2 คู่นี้แน่ๆ
แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเหตุการณ์เดียวกันขึ้นกับคู่รักท ั้ง 2 คู่
เมื่อฝ่ายชายก็ได้พบใครใหม่ ที่คิดว่า "ใช่" มากกว่า
ผู้หญิงคนใหม่ … ที่สวยกว่าและมีเสน่ห์มากกว่า
ฝ่ายชายตัดสินใจคบดูใจด้วย โดยที่ยังไม่เลิกกับคู่รักเดิม …


เดือนแห่งรักพักใจในปีนี้คงไม่มีเธอข้างอย่างที่หวัง
ค่ำคืนผ่านทิ้งฉันไว้ไร้กำลังคงอยู่ยังร่างกายไร้วิญญาณ
มองฟ้างามความฝันพลันบรรเจิดทุกสิ่งเกิดแต่จบลงคงเพียงสาร
ทุกอย่างผ่านไปเพียงพร้อมกาลเพียงคอยวานสายลมดูแลเธอจะหลบลี้
หนีรัก พักเร่ร่อนความดีกร่อน แตกไป
ไกลล้นเหลือดีไม่ได้ จะยอมชั่ว
คนเป็นเบือไปเป็นเสือ เป็นโจร บนเรือเกเป็นโจรแล้ว
แคล้วคลาด จากความรักจะยอมปัก
ตั้งมั่น ไม่หันเหจะยอมเลว เร่ร่อน ด้วยร้อยเล่ห์หลบเสน่ห์
ความรัก จักคอยตามจะหลีกลี้ หนีไป
ให้พ้นหน้าจะหลบตา หนีไป
ไกลความหวามจะหลบหลีก ปลีกไป ไม่มากความทุกโมงยาม หลีกรัก ปักชีวัน

วันพุธที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2552


ในความรู้สึก..ข้างในที่อยากจะบอกใครคนหนึ่งให้เค้ารู้..
แม้จะไม่มากมายเท่าไหร่ถ้าเทียบกับ..ความรัก..ของเธอที่มอบให้
แต่ชั้นก็อยากจะบอกว่า..เธอคือคนที่มีค่าสำหรับหัวใจ..
มันอาจจะใช้เวลาในการดำเนินความรัก..มันอาจจะมีอุปสรรคบ้างในการดำเนินชีวิต..
..บางครั้งอาจเผลอสนุกมากไปจนลืมนึกถึงเธอ
..บางครั้งอาจจะเหงาอยากอยู่คนเดียว..แต่..สุดท้าย..
เธอก็คือที่พักพิงใจคนเดียวที่ใจชั้นอยากมี
ในความที่เป็นคนอารมณ์ร้าย โมโหง่าย ขี้หงุดหงิด โวยวาย
แต่บางครั้งก็นิ่งสงบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น..นี่แหละคือตัวร้ายที่สุด
...เธอ.. เจอประจำกับสิ่งเหล่านี้
แต่.. ก็ยังอุตส่าห์อดทนแบกรับกับความบ้าบอมาได้เป็นนาน
ขอโทษนะถ้าทำให้เสียใจ ขอโทษที่ทำให้โกรธ ขอโทษที่ทำให้เหงา ขอโทษที่ทำให้ผิดหวัง
แต่... จะไม่ขอโทษ...ที่ทำให้..รักชั้น

วันจันทร์ที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2552

คำว่ารักว่ารักมันกลายเป็นฝุ่นไปแล้ว
อะไรที่หวังก็พังไปตั้งนานแล้ว
แต่ชีวิตไม่รู้ทำไม มันยังคงค้างคา
ในไม่มีวันใดที่ฉันไม่จดจำกับคำว่ารักยังจำได้อยู่เสมอ
หลับตาทุกครั้ง ยังเจอเธออยู่ตรงนี้
ความเข้มแข็งที่ฉันเข้าใจ อ่อนแอลงทุกนาที
อยู่ดีๆใจก็ร้องไห้อีกครั้ง
* ยังคิดถึงเธอเหลือเกินได้ยินไหม
เธอยังอยู่ในหัวใจ ของฉันข่มตานอนทุกคืน
ยิ่งฝัน ยังเห็นว่าเรารักกันเธออยู่ที่ไหน
คิดถึงเธอจากนี้ไม่มีสิทธิ์เจอ
จบแล้วก็เข้าใจแต่จะให้ทำยังไง
เมื่อหัวใจยังจดจำคำว่ารักยังพอให้ต่อชีวิต
อย่าทำให้คิดถึงวันเก่าๆเหล่านั้นได้แต่หวังลึกๆ
ในใจจะมีบ้างไหมสักวันสิ่งดีๆ
เหล่านั้นจะกลับมายังคิดถึงเธอเหลือเกิน
ได้ยินไหมเธอยังอยู่ในหัวใจ
ของฉันข่มตานอนทุกคืน
ยิ่งฝัน ยังเห็นว่าเรารักกันเธออยู่ที่ไหน คิดถึงเธอ

วันพฤหัสบดีที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2552

สร้างบล็อกวันแรก